Heerlijk is het om kleinkinderen te hebben en weer eens als een kind met ze mee te huppelen, touwtje te springen, dansen, rennen, zingen. Vreemd dat we naarmate we ouder worden de onbevangenheid en nieuwsgierigheid van kinderen verliezen. Hoe zou de wereld eruit zien als wij als volwassenen (met of zonder kleinkinderen) ons weer over zouden geven aan deze onbevangenheid? Een vingeroefening om hiermee te beginnen is deze prachtige interactieve site soytuaire.labuat.com. Wacht even tot het gedicht vervaagt, zet het geluid vol aan, volg met je cursor de lijn, speel en geniet!
Er was eens een schoenenfabrikant die overwoog om zijn afzetmarkt te vergroten met Afrika. Hij stuurde een van zijn beste verkopers op pad. Na twee weken kreeg hij een telegram: 'Niet investeren, stop, ze lopen hier allemaal op blote voeten'. De directeur was niet overtuigd. Hij wilde een second opinion en stuurde een tweede medewerker naar Afrika. Opnieuw kreeg hij na twee weken een fax. 'Meteen investeren, stop, ze lopen hier allemaal op blote voeten'. Dit verhaaltje las ik in 'Ja-maar wat als alles lukt' van Berthold Gunster. Een aanrader om te lezen als je soms het gevoel hebt een buitenstaander te zijn geworden van je eigen leven!
